De antifragiliteit van racisme

Racisme bestaat. Het heeft altijd bestaan, het zal altijd blijven bestaan, en daar is een goede reden voor.

Racistische groepen zijn antifragiel. Ik bedoel in hier niet mee dat racistische groepen per se goed zijn, maar dat ze blijven bestaan om geldige redenen.

Eén van de eigenschappen van fragiliteit is de reactie op schokken, op volatiliteit. Er zal altijd volatiliteit optreden in een systeem. Fragiele systemen gaan hierdoor kapot. Antifragiele systemen hebben juist baat bij meer volatiliteit.

Diversiteit is een vorm van volatiliteit: er treedt meer variatie op in de hoeveelheid denkbeelden, gebruiken, noem maar op. Dit kán goede effecten hebben. Zo zal ik de Rotterdamse Turk die de Kapsalon bedacht altijd dankbaar blijven. Maar naarmate de Diversiteit wijdverbreider en intenser wordt, komen er nadelen bij kijken.

Antiracistische groepen zijn fragiel. Ze weigeren te aanvaarden dat het Diversiteit is die de problemen veroorzaakt. Doordat ze de oorzaak niet onderkennen, kunnen ze de daaruit voortvloeiende problemen niet oplossen. Naarmate de Diversiteit en dus de volatiliteit toeneemt, zullen hun pogingen om wat krom is, recht te praten, hun tol eisen op hun mentale gezondheid. Want hoe verschilt een chronische ontkenning van de werkelijkheid, van waanzin?

Racistische groepen zijn antifragiel. Ze zien de oorzaak van het probleem, of tenminste iets dat er dichtbij genoeg in de buurt komt. (Ook Alt-Rechts zal wel een paar fouten maken in hun aannames: de kans dat we in Het Huidige Jaar de absolute waarheid ontdekt hebben is natuurlijk nihil.) Maar de toegenomen volatiliteit als gevolg van toegenomen Diversiteit versterkt hen. De mensen die niet strikt aan één kant van het debat staan, zullen zien dat de racistische groepen het gelijk meer aan hun zijde hebben dan de antiracistische groepen. Ze zullen niet volledig gelijk hebben, maar ze hebben genoeg gelijk om te overleven.

Dit in tegenstelling tot de antiracisten. Een samenleving van alleen antiracisten zal een invasie niet stoppen omdat het onfatsoenlijk is. Dit is, in sterk doorgetrokken en hilarische vorm, weergegeven in de film Angry Birds. Ja, echt. En dit mechanisme heeft altijd bestaan. Vraag maar aan de Romeinen.

Uiteindelijk zijn het de racisten die overleven. Ofwel de racisten die in staat waren de invasie te stoppen voor het te laat was, ofwel de racisten die de invasie vormden en de belangen van hun eigen volk boven de belangen van het "gast"-land stelden.

Wees antifragiel. Wees racist.

En leef.