Een vaak gebruikt argument voor de massale opvang, of zelfs adoptie, van Afrikanen door christelijke Blanken is "heb je naaste lief". Laten we het hebben over naastenliefde. Want wie is eigenlijk je naaste? Want in tegenstelling tot wat sommige Christencucks beweren, is dat niet iedereen.
De film "The Invention of Lying" gaat over een wereld waarin iedereen altijd de waarheid spreekt. Het hele concept van liegen bestaat niet. En uiteraard is de hoofdpersoon diegene die ontdekt dat je dingen kunt zeggen die niet waar zijn.
De eerste 20 seconden zijn hierbij van belang: In een wereld waarin alles wat gezegd wordt waar is, is er geen woord voor waarheid. Het bestaan van het woord 'waarheid' impliceert dat de afwezigheid ervan ook bestaat. Op eenzelfde wijze impliceert het bestaan van het woord 'naaste' dat er ook mensen zijn die niet je naaste zijn. Wie dan wel?
Je familie? Natuurlijk. Je bent van hetzelfde bloed, er is niemand die dit betwist.
Je echtgenoot? Van oorsprong wel, al is hier flink afbreuk aan gedaan sinds echtscheidingen wijdverbreid zijn geworden. Maar zolang je huwelijk standhoudt is je echtgenoot zeker je naaste. Dit uit zich ook in wetgeving: je bent niet verplicht tegen je echtgenoot te getuigen in een strafrechtelijke situatie.
Je vrienden? Dat kan variëren. Je bent aan de ene vriend meer gehecht dan aan de ander.
De mensen in je woonplaats? Ligt er maar net aan. Sommigen zul je misschien niet eens kennen. Sommigen zul je niet eens mogen.
Je land? Daar ken je er natuurlijk nog meer niet van (tenzij je in Vaticaanstad woont).
De hele wereld, zoals sommigen claimen? Absolute onzin.
Het aantal mensen waarmee je relaties kunt onderhouden ligt rond de 150, ook wel Dunbar' s number genoemd. Het is volstrekt onmogelijk om iedereen als je naaste te claimen als je hooguit 0.000002143 van de wereldbevolking kent.
Het juiste antwoord op de vraag "Wie is je naaste?" ligt op een gradiënt. Familie>vrienden/buren>dorpsgenoten>streekgenoten>landgenoten>mensen uit naastgelegen landen. En vanaf de naastgelegen landen kun je nog meer concentrische cirkels maken. Dit is niet strikt geografisch: er kunnen nog andere factoren meespelen. Zo kunnen sommige buren in Rijssen elkaar misschien niet luchten of zien omdat ze van een afsplitsing van de Protestantse kerk zijn, en kunnen ze een stuk meer binding hebben met geloofsgenoten uit Zeeland dan wel Utah.
Het punt is: niet iedereen is je naaste. Je kan niet iedereen lief hebben. De enige mensen die iedereen "lief hebben" doen dat in de regel in achterkamertjes of steegjes tegen een hoog uurtarief. Liefde is selectief. Niet-selectieve "liefde" is prostitutie. Mensen die in naam van "Jezus' liefde" mensen adopteren van de andere kant van de wereld, ten koste van de sociale samenhang op de plek waar hun daadwerkelijke naasten wonen, gooien het concept van liefde en van naasten te grabbel.
vrijdag 23 juni 2017
zondag 4 juni 2017
De volatiliteit en het schaalprobleem van rassenvermenging
"Integratie vindt alleen maar plaats tussen de lakens" - Theo Hiddema, RTL Late Night, in gesprek met Humberto Tan
Je ethniciteit is een onderdeel van je identiteit. Sterker nog, het is het fundament er van. Naast geslacht is het de belangrijkste biologische determinant van je identiteit omdat ze onveranderlijk zijn. (Ik geloof niet in geslachtsverandering: geslachtsidentiteitsstoornis is een mentale ziekte, vergelijkbaar met anorexia nervosa.) Je ethniciteit, je ras, bepaalt tot welke bevolkingsgroep je behoort; wat je geschiedenis is; wie je voorouders zijn en op welke heldendaden van hen kun je trots zijn. Hier komt (bij gezonde mensen die niet door liberalisme aangetast zijn) een gevoel van trots en loyaliteit bij kijken.
En die loyaliteit, dat is het heikele punt bij rassenvermenging.
Een halfbloedje zal zich bij geen enkele groep thuis voelen. Want waar is hij loyaal aan? Wie zijn "zijn mensen"? In een grotendeels monoculturele samenleving is dit heel simpel: er is maar 1 groep waar hij loyaal aan kan zijn. Maar in een samenleving waar beide rassen waar hij toe behoort in hoge mate vertegenwoordigd zijn kan hij beide kanten op. En beide rassen zullen twijfels stellen aan zijn loyaliteit. Een half Nederlandse, half Marokkaanse jongen zal in blanke kringen toch vaak worden gezien als een bontkraagje, scootertuig. En als hij zich keurig gedraagt en naar de universiteit gaat wordt hij in Marokkaanse kringen een Bounty (bruin van buiten, wit van binnen).
Hij kan het in niemands ogen goed doen. Hij is ontworteld. En het is maar de vraag waar hij terecht komt.
In hoeverre heeft Theo nu gelijk? Heel erg, zelfs. Integratie vindt inderdaad plaats tussen de lakens. Het huwelijk is een manier om families te verbinden. Maar zoals christenen vroeger wel wisten: "Een katholiek en een protestant op een kussen, daar slaapt de duivel tussen". Het huwelijk kan families verbinden, mits de families compatibel zijn. Mits de families elkaar niet naar het leven staan vanwege onoverbrugbare verschillen. Het is een vorm van volatiliteit die families kan doen scheuren. Het huwelijk is een instituut dat gebaat is bij stabiliteit. Rassenvermenging is een extreme vorm van volatiliteit waar families in de regel geen baat bij hebben.
Is het mogelijk dat het wel goed gaat? Er zijn ongetwijfeld voorbeelden aan te wijzen. Maar zoals beschreven in Antifragiel kan een kleine hoeveelheid hoge volatiliteit voordelen bieden als het grootste deel stabiel is. Er zal altijd een mate van rassenvermenging plaatsvinden: weinig mensen zijn 100% Nederlands. Maar schaalgrootte is van belang. Basisscholen in Nederland waar Nederlandse kinderen een minderheid zijn is zonder twijfel slecht voor de samenleving, en een tijdbom onder de inheemse Nederlandse bevolking.
De schaal van het probleem verandert de aard van het probleem. Als Thierry Baudet door Humberto Tan wordt aangevallen op "de homeopathische verdunning van Nederland" zit hem daar de verwarring. Alt Rechts maakt zich druk over een tsunami die de demografie van Nederland overhoop haalt, en Thierry Baudet krijgt het verwijt dat hij tegen eb en vloed is.
Natuurlijk voelt Humberto zich persoonlijk aangevallen. Ik kan eerlijk zeggen:
Humberto, ik wens je veel plezier met Dionne Stax. Je lijkt me een aardige vent, en zij me een leuke vrouw. Ik wens jullie alle goeds toe. Maar jullie zijn geen rolmodel voor Nederland. Geen enkele sneeuwvlok voelt zich verantwoordelijk voor de lawine, maar als er weinig sneeuwvlokken zijn krijg je geen lawine. Jullie zijn een uitzonderingsgeval, en zolang het een uitzondering blijft is er niks aan de hand.
En tegen Blank Nederland zeg ik: Het is goed om te integreren met andere Nederlanders. Zo krijg je hechte families en hechte gemeenschappen, en die zijn de laatste decennia al genoeg geatomiseerd. En als je er een probleem mee hebt dat je eigen dochter met een buitenlander thuis komt is dat je goed recht. Shakespeare agrees. Het probleem is grootschalig, maar de oplossing is decentraal. Voed je zonen en dochters op met een besef van trots op wie en wat ze zijn, en dat het goed is om dat voort te zetten.
Je ethniciteit is een onderdeel van je identiteit. Sterker nog, het is het fundament er van. Naast geslacht is het de belangrijkste biologische determinant van je identiteit omdat ze onveranderlijk zijn. (Ik geloof niet in geslachtsverandering: geslachtsidentiteitsstoornis is een mentale ziekte, vergelijkbaar met anorexia nervosa.) Je ethniciteit, je ras, bepaalt tot welke bevolkingsgroep je behoort; wat je geschiedenis is; wie je voorouders zijn en op welke heldendaden van hen kun je trots zijn. Hier komt (bij gezonde mensen die niet door liberalisme aangetast zijn) een gevoel van trots en loyaliteit bij kijken.
En die loyaliteit, dat is het heikele punt bij rassenvermenging.
Een halfbloedje zal zich bij geen enkele groep thuis voelen. Want waar is hij loyaal aan? Wie zijn "zijn mensen"? In een grotendeels monoculturele samenleving is dit heel simpel: er is maar 1 groep waar hij loyaal aan kan zijn. Maar in een samenleving waar beide rassen waar hij toe behoort in hoge mate vertegenwoordigd zijn kan hij beide kanten op. En beide rassen zullen twijfels stellen aan zijn loyaliteit. Een half Nederlandse, half Marokkaanse jongen zal in blanke kringen toch vaak worden gezien als een bontkraagje, scootertuig. En als hij zich keurig gedraagt en naar de universiteit gaat wordt hij in Marokkaanse kringen een Bounty (bruin van buiten, wit van binnen).
Hij kan het in niemands ogen goed doen. Hij is ontworteld. En het is maar de vraag waar hij terecht komt.
In hoeverre heeft Theo nu gelijk? Heel erg, zelfs. Integratie vindt inderdaad plaats tussen de lakens. Het huwelijk is een manier om families te verbinden. Maar zoals christenen vroeger wel wisten: "Een katholiek en een protestant op een kussen, daar slaapt de duivel tussen". Het huwelijk kan families verbinden, mits de families compatibel zijn. Mits de families elkaar niet naar het leven staan vanwege onoverbrugbare verschillen. Het is een vorm van volatiliteit die families kan doen scheuren. Het huwelijk is een instituut dat gebaat is bij stabiliteit. Rassenvermenging is een extreme vorm van volatiliteit waar families in de regel geen baat bij hebben.
Is het mogelijk dat het wel goed gaat? Er zijn ongetwijfeld voorbeelden aan te wijzen. Maar zoals beschreven in Antifragiel kan een kleine hoeveelheid hoge volatiliteit voordelen bieden als het grootste deel stabiel is. Er zal altijd een mate van rassenvermenging plaatsvinden: weinig mensen zijn 100% Nederlands. Maar schaalgrootte is van belang. Basisscholen in Nederland waar Nederlandse kinderen een minderheid zijn is zonder twijfel slecht voor de samenleving, en een tijdbom onder de inheemse Nederlandse bevolking.
De schaal van het probleem verandert de aard van het probleem. Als Thierry Baudet door Humberto Tan wordt aangevallen op "de homeopathische verdunning van Nederland" zit hem daar de verwarring. Alt Rechts maakt zich druk over een tsunami die de demografie van Nederland overhoop haalt, en Thierry Baudet krijgt het verwijt dat hij tegen eb en vloed is.
Natuurlijk voelt Humberto zich persoonlijk aangevallen. Ik kan eerlijk zeggen:
Humberto, ik wens je veel plezier met Dionne Stax. Je lijkt me een aardige vent, en zij me een leuke vrouw. Ik wens jullie alle goeds toe. Maar jullie zijn geen rolmodel voor Nederland. Geen enkele sneeuwvlok voelt zich verantwoordelijk voor de lawine, maar als er weinig sneeuwvlokken zijn krijg je geen lawine. Jullie zijn een uitzonderingsgeval, en zolang het een uitzondering blijft is er niks aan de hand.
En tegen Blank Nederland zeg ik: Het is goed om te integreren met andere Nederlanders. Zo krijg je hechte families en hechte gemeenschappen, en die zijn de laatste decennia al genoeg geatomiseerd. En als je er een probleem mee hebt dat je eigen dochter met een buitenlander thuis komt is dat je goed recht. Shakespeare agrees. Het probleem is grootschalig, maar de oplossing is decentraal. Voed je zonen en dochters op met een besef van trots op wie en wat ze zijn, en dat het goed is om dat voort te zetten.
maandag 1 mei 2017
Hoe stimuleren we dat studenten vroeger kinderen krijgen?
De 14 Woorden kennen we ondertussen wel. Maar laten we wel wezen, de meeste jonge moeders zijn niet de slimsten. Een blanke Idiocracy is nog steeds geen droombeeld. We moeten zorgen dat ook de hoger opgeleide vrouwen rond hun twintigste kúnnen beginnen met verantwoord kinderen krijgen. Want veel mensen hebben tot ver in hun twintiger jaren niet de middelen om kinderen te kunnen onderhouden. Daarnaast is er natuurlijk de studie die tijd en geld kost.
Nee, vrouwen laten studeren was niet de handigste stap als het je gaat om de vorming van gezinnen. Komt nog bij dat er in studentensteden flink wat afgeslet wordt, wat de stabiliteit van erop volgende huwelijken niet bevordert. Hoe lossen we dit op?
Als er één ding is waar studenten over klagen, is het geldgebrek. Alles moet tegenwoordig geleend worden voor de studie. Een hoge studieschuld maakt het lastiger om een eigen woning te kopen of huren. En wie wil er nou baby's maken als je (noodgedwongen) weer bij je ouders woont die het kunnen horen? Erg weinig mensen. We moeten zorgen dat de baby's tijdens de studietijd komen, wanneer de kamers nog goedkoop zijn en de privacy bestaat om de baby's te maken. Dit moet betaalbaar gemaakt worden, en er moet tijd verruimd worden voor de opvoeding.
Voer hiervoor de volgende maatregelen door:
Zet de studielening om in een gift voor getrouwde vrouwen tussen de 20 en 25 vanaf het moment dat ze kinderen hebben gekregen. De clausule "getrouwd" zal sletterig gedrag kunnen verminderen, want sletten worden alleen gewaardeerd op de korte termijn. Kwaliteit over kwantiteit: de kinderen moeten wel in een stabiel gezin terecht komen. Vrouwen mogen gelijk op zoek naar een man voor de lange termijn. Geen cock carrousel, geen degeneratie, en gezonde kinderen met jonge, energieke ouders.
Nu zul je denken: "Energiek? Tijdens de studie?"
Ja, parttime. Het moet aangemoedigd worden om als vrouw parttime te studeren, zodat er al vroeg gelegenheid is kinderen op te voeden.
De eindleeftijd van 25 is een verdere aanmoediging om vroeg te beginnen: wacht te lang en je mist de boot. Klinkt dit oneerlijk? DIT IS VAN NATURE AL HET GEVAL.
Zeker vanaf je 30ste gaat de vrouwelijke vruchtbaarheid bergafwaarts. En als je tegen die tijd nog een man moet vinden, met een net iets minder jong gezicht en een net iets minder strakke huid en andere lichaamsdelen, kun je heel goed definitief de boot missen.
"Maar je studententijd is de mooiste tijd van je leven! Dan wil je toch nog geen kinderen hebben?"
Maak gerust die keuze. Er wordt vooralsnog niks verboden: Het wordt alleen financieel aantrekkelijker om wel vroeg kinderen te krijgen. De Nederlandse natie moet zijn voortbestaan stimuleren, en dat gaat alleen lukken met meer kinderen. Willen we dit voor elkaar krijgen zonder Idiocracy te creëren, dan moeten we de studenten aanpakken.
"Lul maar raak met je degeneratie verhaal, ik ga elke week een ander regelen!"
Sterkte. De GGD kan je over een paar jaar niet meer helpen. Mijn suggestie is de wortel: ongeneeslijke syfilis waarvan je hersenen wegrotten is de stok.
De christelijke partijen mogen het graag hebben over de familie, maar ze doen bar weinig om de stichting ervan te stimuleren. Laten we dit niet doen door als een hardcore-SGP'er te zeggen dat vrouwen slechts achter het aanrecht moeten staan. Natuurlijk kunnen vrouwen meer dan dat. Maar laat de andere mogelijkheden niet moederschap uitstellen en uitsluiten. Zet moederschap voorop, en bied na de eerste formatieve jaren van de kinderen de mogelijkheid om goedkoper te kunnen studeren.
Nee, vrouwen laten studeren was niet de handigste stap als het je gaat om de vorming van gezinnen. Komt nog bij dat er in studentensteden flink wat afgeslet wordt, wat de stabiliteit van erop volgende huwelijken niet bevordert. Hoe lossen we dit op?
Als er één ding is waar studenten over klagen, is het geldgebrek. Alles moet tegenwoordig geleend worden voor de studie. Een hoge studieschuld maakt het lastiger om een eigen woning te kopen of huren. En wie wil er nou baby's maken als je (noodgedwongen) weer bij je ouders woont die het kunnen horen? Erg weinig mensen. We moeten zorgen dat de baby's tijdens de studietijd komen, wanneer de kamers nog goedkoop zijn en de privacy bestaat om de baby's te maken. Dit moet betaalbaar gemaakt worden, en er moet tijd verruimd worden voor de opvoeding.
Voer hiervoor de volgende maatregelen door:
Zet de studielening om in een gift voor getrouwde vrouwen tussen de 20 en 25 vanaf het moment dat ze kinderen hebben gekregen. De clausule "getrouwd" zal sletterig gedrag kunnen verminderen, want sletten worden alleen gewaardeerd op de korte termijn. Kwaliteit over kwantiteit: de kinderen moeten wel in een stabiel gezin terecht komen. Vrouwen mogen gelijk op zoek naar een man voor de lange termijn. Geen cock carrousel, geen degeneratie, en gezonde kinderen met jonge, energieke ouders.
Nu zul je denken: "Energiek? Tijdens de studie?"
Ja, parttime. Het moet aangemoedigd worden om als vrouw parttime te studeren, zodat er al vroeg gelegenheid is kinderen op te voeden.
De eindleeftijd van 25 is een verdere aanmoediging om vroeg te beginnen: wacht te lang en je mist de boot. Klinkt dit oneerlijk? DIT IS VAN NATURE AL HET GEVAL.
Zeker vanaf je 30ste gaat de vrouwelijke vruchtbaarheid bergafwaarts. En als je tegen die tijd nog een man moet vinden, met een net iets minder jong gezicht en een net iets minder strakke huid en andere lichaamsdelen, kun je heel goed definitief de boot missen.
"Maar je studententijd is de mooiste tijd van je leven! Dan wil je toch nog geen kinderen hebben?"
Maak gerust die keuze. Er wordt vooralsnog niks verboden: Het wordt alleen financieel aantrekkelijker om wel vroeg kinderen te krijgen. De Nederlandse natie moet zijn voortbestaan stimuleren, en dat gaat alleen lukken met meer kinderen. Willen we dit voor elkaar krijgen zonder Idiocracy te creëren, dan moeten we de studenten aanpakken.
"Lul maar raak met je degeneratie verhaal, ik ga elke week een ander regelen!"
Sterkte. De GGD kan je over een paar jaar niet meer helpen. Mijn suggestie is de wortel: ongeneeslijke syfilis waarvan je hersenen wegrotten is de stok.
De christelijke partijen mogen het graag hebben over de familie, maar ze doen bar weinig om de stichting ervan te stimuleren. Laten we dit niet doen door als een hardcore-SGP'er te zeggen dat vrouwen slechts achter het aanrecht moeten staan. Natuurlijk kunnen vrouwen meer dan dat. Maar laat de andere mogelijkheden niet moederschap uitstellen en uitsluiten. Zet moederschap voorop, en bied na de eerste formatieve jaren van de kinderen de mogelijkheid om goedkoper te kunnen studeren.
zondag 19 februari 2017
Churchianity: Christendom zonder vijanden
Globalistische Christenen hebben een fundamenteel probleem. Ze zijn het besef van vijandigheid verloren.
Zie ook dit artikel in Trouw. Doorspekt met de gebruikelijke kreten "grenzeloos barmhartig", "Iedereen mag bij de christelijke cultuur horen", en de belangrijkste: "Heb je vijand lief".
Stel dan de vraag: "Is er een vijand?" Ik interpreteer de uitspraak als volgt.
Je hoeft je vijand niet te haten. Het is niet goed om in tijden van oorlog gruweldaden te plegen tegen de andere strijders. Behandel krijgsgevangenen goed. Stuur aan op geweldloze overgave van de vijand. Minimaliseer het lijden aan beide kanten. Maar realiseer je wel: het is een vijand. Hem in je land halen zal leiden tot lijden van je volk.
De belangen van je eigen volk gaan voor de belangen van andere volkeren. Of in de woorden van een boek dat Christencucks graag mogen citeren:
"Het is niet goed om de kinderen hun brood af te nemen en aan de honden te voeren" - Mattheüs 15:26
"Wie niet voor zijn eigen familieleden wiil zorgen, als die hulp nodig hebben, in het bijzonder als ze tot zijn eigen gezin horen, mag zich geen christen noemen. Zo iemand is slechter dan een ongelovige." - Timotheüs 5:8
Het Christendom is tandeloos geworden. Wat is het nut van scherpe tanden in de afwezigheid van vijanden? De Christencucks geloven niet meer in vijanden, dat het wel goed komt in de wereld als iedereen lief doet tegen elkaar. En ja, dat is correct. Het is ook een kinderlijke utopie met een kleinere kans van slagen dan het communisme.
zaterdag 21 januari 2017
Feminisme en islam
Ik kan sympathie opbrengen voor Ayaan Hirsi Ali. Feminist en afvallige moslim. De enige goede moslim is een apostaat: buiten dat, ze heeft skin in the game. Of eigenlijk iets minder skin vanwege genitale verminking, maar goed. Ze weet waar ze tegen strijdt.
Dat gezegd hebbende: feministen zijn geen bondgenoten in de strijd tegen de islam. Als feministen niet de mond vol penis hebben, hebben ze wel de mond vol over de strijd tegen vrouwenonderdrukking, patriarchie en sexisme. Ondertussen zijn het medestanders van islam, die zich schuldig maken aan al deze drie. Daarnaast glijden ze van hun stoel af bij het zien van 50 Shades of Grey, waarin een man onbetwist de baas is over een vrouw.
Dit is in zichzelf een slecht argument. Iemand die haar standpunt niet baseert op redelijkheid is onvatbaar voor beschuldigingen van hypocrisie. En geloof me, feminisme is niet gebaseerd op rede. Effectiever is kijken welke kijk op de wereld consistent is met zowel het Westerse "patriarchaat" aanvallen, en tegelijkertijd het Arabische patriarchaat ondersteunen. Een paar opties met meer retorische kracht dan het argument van hypocrisie:
- Het Westen is de vijand, met een beetje geluk worden ze vernietigd door de Arabieren. Dit is in ieder geval waar voor (((veel))) van de grote namen binnen het feminisme. Het verklaart niet de overtuiging van de Blanke aanhangsters van het feminisme.
- Westerse mannen zijn niet dominant. Vrouwen zullen mannen altijd testen op dominantie. Als een man over zich heen laat lopen, verliest hij respect. Westerse mannen zijn decennia lang gefeminiseerd, en vrouwen zijn het zat. Dan maar mannen importeren die wel dominant zijn.
Er gaan gelukkig steeds meer stemmen op om de Islam te weren uit het Westen. De grote namen in het feminisme echoën wel, maar niet dit sentiment. De Blanke aanhang van feminisme zal nooit opstaan tegen een dominantere cultuur. De enige oplossing hiervoor is zelf dominanter worden.
Willen feministen graag de zweep krijgen? Prima, maar daar hoeven we geen Islam voor te importeren. Laten wij Westerlingen zelf weer dominant worden. Bied tegenstand aan de feminisering van Westerse mannen. Herstel de natuurlijke balans, en onze vrouwen zullen weer dienstbaar zijn.
Zoek geen alliantie met feministen: zoek dominantie. Ze smachten er naar. Luister niet naar hun woorden, maar naar hun daden. Protestmarsen waarin ze het tegendeel beweren zijn niks anders dan klapperende eierstokken. Westerse mannen: herover je trots, herover je leiderschap, en herover je vrouwen. Zij en je nageslacht zullen je dankbaar zijn.
Dat gezegd hebbende: feministen zijn geen bondgenoten in de strijd tegen de islam. Als feministen niet de mond vol penis hebben, hebben ze wel de mond vol over de strijd tegen vrouwenonderdrukking, patriarchie en sexisme. Ondertussen zijn het medestanders van islam, die zich schuldig maken aan al deze drie. Daarnaast glijden ze van hun stoel af bij het zien van 50 Shades of Grey, waarin een man onbetwist de baas is over een vrouw.
Dit is in zichzelf een slecht argument. Iemand die haar standpunt niet baseert op redelijkheid is onvatbaar voor beschuldigingen van hypocrisie. En geloof me, feminisme is niet gebaseerd op rede. Effectiever is kijken welke kijk op de wereld consistent is met zowel het Westerse "patriarchaat" aanvallen, en tegelijkertijd het Arabische patriarchaat ondersteunen. Een paar opties met meer retorische kracht dan het argument van hypocrisie:
- Het Westen is de vijand, met een beetje geluk worden ze vernietigd door de Arabieren. Dit is in ieder geval waar voor (((veel))) van de grote namen binnen het feminisme. Het verklaart niet de overtuiging van de Blanke aanhangsters van het feminisme.
- Westerse mannen zijn niet dominant. Vrouwen zullen mannen altijd testen op dominantie. Als een man over zich heen laat lopen, verliest hij respect. Westerse mannen zijn decennia lang gefeminiseerd, en vrouwen zijn het zat. Dan maar mannen importeren die wel dominant zijn.
Er gaan gelukkig steeds meer stemmen op om de Islam te weren uit het Westen. De grote namen in het feminisme echoën wel, maar niet dit sentiment. De Blanke aanhang van feminisme zal nooit opstaan tegen een dominantere cultuur. De enige oplossing hiervoor is zelf dominanter worden.
Willen feministen graag de zweep krijgen? Prima, maar daar hoeven we geen Islam voor te importeren. Laten wij Westerlingen zelf weer dominant worden. Bied tegenstand aan de feminisering van Westerse mannen. Herstel de natuurlijke balans, en onze vrouwen zullen weer dienstbaar zijn.
Zoek geen alliantie met feministen: zoek dominantie. Ze smachten er naar. Luister niet naar hun woorden, maar naar hun daden. Protestmarsen waarin ze het tegendeel beweren zijn niks anders dan klapperende eierstokken. Westerse mannen: herover je trots, herover je leiderschap, en herover je vrouwen. Zij en je nageslacht zullen je dankbaar zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)